Ο κόσμος εμφανίζεται όσο ο νους είναι σε κινητικότητα . Εξαφανίζεται στην ακινησία του νου, στη Συγχώνευση με τον Εαυτό . Όλα αυτά τα φαινομενικά, τα ψεύτικα ,τα είδωλα, οι αντανακλάσεις , που προβάλουν και μπορεί να κερδίζουν το ενδιαφέρον σου, χάνονται και εξαφανίζονται καθώς Στρέφεσαι με Αγάπη στον Εαυτό ! Πόσο πραγματικά είναι αυτά που σε απασχολούσαν ; Καθόλου ! Απλά ξεγελάστηκες και εξέλαβες το όνειρο σαν πραγματικότητα . Έφτιαξες έναν ονειρικό κόσμο  Εκεί που δεν υπάρχει Τίποτα ! Έχασες την Ευδαιμονία, την Αγάπη χωρίς αντικείμενο, την Απέραντη Γαλήνη , την Εσωτερική Πληρότητα , και βάλθηκες να κυνηγάς χίμαιρες . Να κυνηγάς αντανακλάσεις στην έρημο , να  προσπαθείς   να φτάσεις και να πιάσεις την σκιά σου . Δεν είναι ουτοπία ; Προς τι όλη αυτή η φασαρία ; Δεν κουράστηκες , δεν απόκαμες , δεν εξαντλήθηκες , από την κατάληψη του συνεχιζόμενου ονείρου ; Μήπως ήρθε ο καιρός να Αφυπνιστείς ; Πολύ καλό ή κακό για το Τίποτα !